Çaykara-Dernekpazarı Kültür Ve Dayanışma Derneği
Çaykara ve Dernekpazarı için; büyük fedekarlıklar yapmışlardır. Yöre için, özellikle; eğitim konusunda hiçbir fedakârlıktan kaçınmadılar. Çok cömert davrandılar.
Sevgili dostlar, hayatımızda yaptığımız her şeyi daha önce hayallerini kurarak başlarız. Hayalleri gerçekleştirmek ve yapabileceğimizin en iyisini yapmak, olabileceğinin en güzelinin peşine düşeriz.
Bobby Kennedy'nin sözü var: Diğerleri dünyaya bakıyor ve "Neden" diye soruyor. Ben bambaşka bir dünya düşünüyor ve "Neden olmasın" diye soruyorum, der...
Bireysel olarak, elbette ki ilkeleri, dürüstlükleri, onurlu yaşamları ile sadık kalmayı becerebilen çok temiz yürekli insanlarımızın olduğunu da biliyorum...
Hepimiz bu Dünya’ya onurlu bir şekilde doğarız, ancak önemli olan insanların yaşadıkları sürece onurlarını koruyabilmeleri değil mi? Yaşamımızda baş tacı yapıp yücelttiğimiz insanların, saygınlığını ifade eden onur gibi bir değerin kaybedilmesi acı bir gerçektir. Onurlu ve dürüst insan olmak ilkeli olmayı gerektirir. İlkeli olmak ise zorunlu olarak, gerektiğinde seve seve maddi ve manevi bedel ödemeyi zorunlu kılar. İlkeli insanlar, boyun eğmezler...
Dürüst olan insanın, her yerde başı dik, alnı açık olur. Kaygıdan ve endişeden uzak yaşar. Dürüstlük, insanı toplumda onurlu, şerefli ve itibarlı kılar...
Ama şunu asla unutmayınız!
Hayat; kimi sevdiğiniz, kimi incittiğinizdir. Kimi mutlu, kimi mutsuz ettiğinizdir. Sizin olanları koruyabilme ya da mahvedebilmenizdir.
İçinizde sevgiyi taşımak, büyütmek ve dağıtmaktır. Ama en önemlisi, yalnız başına asla gerçekleştiremeyeceğiniz bir şeyi yapmak, hayatınızı, başka insanların kalbine dokundurabilmektir.
Dostlarımız var mı doya doya sohbet edecek?
Can dostlarımız ve ailemiz var mı hayatı paylaşacağımız?
Kaybettiğimiz yakınlarımızın yerine oturtmaya çalıştığımız, renklerimiz yok mu? Üzerimizde taşıyarak güzelleşebileceğimiz, hayallerimizi süsleyebileceğimiz! Çiçekleri yok mu bize ait olmasa da doğa da olan ve kopartmadan koklayabileceğimiz?
Bütün bunların sonunda ben bu hayatta birçok şey öğrendim. Peki ya siz!
İnsanlara kendimi zorla sevdiremeyeceğimi öğrendim…
Yapabileceğin tek şey sevilebilecek biri olmak. Gerisi onlara kalmış...
İnsanları ne kadar düşünürsen düşün, Onların seni o kadar düşünmediklerini öğrendim…
Güven elde edebilmek için yılların gerektiğini, ama yok etmek için saniyelerin bile yettiğini öğrendim…
Önemli olanın hayatındaki eşyaların değil, hayattaki kişilerin olduğunu öğrendim…
İnsanın ancak 15 dakika çekici olabildiğini, ondan sonra alışıldığı öğrendim...
Kendimi karşılaştırmak için başkalarının en iyi yaptıklarını değil, kendimin en iyi yaptıklarımı kıstas almam gerektiğini öğrendim…
İnsanlar için olayların değil, onların daha önemli olduklarını öğrendim…
Her ne kadar ince kesersen kes, kestiğinin her zaman iki yüzü olacağını öğrendim…
Sevdiğin kişilere sevgi dolu sözler söylemen gerektiğini, belki bu son defa son görüşün olabileceğini öğrendim…
Her ne kadar onu çok düşünsen de, yine de gidebileceğini öğrendim…
İnsanların seni hep hesapsız sevdiğini, ama bunu nasıl göstereceklerini bilemediklerini öğrendim…
Sinirlendiğimde gerçekten bana zararı dokunacağımı bilsem bile, asla acımasız olmamam gerektiğini öğrendim...
Kalbin ne kadar kırılmış olursa olsun, Dünyanın senin acılarından dolayı durmayacağını öğrendim…
Bazen kişiliğini eylemlerinin önüne koyman gerektiğini öğrendim…
İki kişinin tamamen aynı olan bir şeye baktıklarında bile farklı şeyler görebildiklerini öğrendim…
Hayatlarında her zaman dürüst bir şekilde daha ileriye gitmek isteyen kişilerin, sonuçları önemsemediklerini öğrendim…
Seni doğru dürüst tanımayan kişilerin, hayatını birkaç saat içinde değiştirebileceklerini öğrendim…
Verebileceğin bir şey kalmadığında bile bir arkadaşın ağladığında, ona yardım edebilecek gücü bulabileceğimi öğrendim…
Yazmanın, konuşmak kadar duygusal gayret gerektirdiğini öğrendim…
En fazla önemsediğim kişilerin, benden hep uzaklaştığını öğrendim…
İnsanları üzmeden ve duyarlı olarak kendi fikirlerini söylemenin çok zor olduğunu öğrendim…
Birini ne kadar çok seversem hayat onu senden o kadar erken aldığını öğrendim…
Değerli okuyucularım…
Yaşadığımız hayat tecrübelerinde, gördüklerimizi ve yaşadıklarımızı yazmaya devam etsek günlerce bitmez, hoşgörünüze sığınarak uzun yazdığım için hepinizden özür dileyerek son söz olarak diyorum ki; yaşadığımız bu dünyada dürüst olmayı ve onurlu bir yaşamın kıvılcımlarını etrafımıza saçarak, yaşamınız hep sevgi dolu olsun….
Selam ve sevgilerimle….